Cine s-a întâlnit cu Beatrice Hastings?

  • Wyndham Lewis datează Beatrice Hastings de la ? până la ?. Diferența de vârstă a fost de 3 ani, 9 luni și 22 zile.

  • Raymond Radiguet datează Beatrice Hastings de la ? până la ?. Diferența de vârstă a fost de 24 ani, 4 luni și 22 zile.

  • Alfred Richard Orage datează Beatrice Hastings de la ? până la ?. Diferența de vârstă a fost de 6 ani, 0 luni și 5 zile.

  • Katherine Mansfield datează Beatrice Hastings de la ? până la ?. Diferența de vârstă a fost de 9 ani, 8 luni și 17 zile.

  • Amedeo Modigliani datează Beatrice Hastings de la până la . Diferența de vârstă a fost de 5 ani, 5 luni și 15 zile.

Beatrice Hastings

Beatrice Hastings

Beatrice Hastings was the pen name of Emily Alice Haigh (27 January 1879 – 30 October 1943), an English writer, literary critic, poet and theosophist. Her work was integral to British magazine The New Age which she helped edit along with her lover, A. R. Orage, prior to the outbreak of World War I. Hastings was also friend and lover of Katherine Mansfield, whose work was first published in The New Age. She also had love affairs with Wyndham Lewis and Amedeo Modigliani.

Citește mai mult...
 

Wyndham Lewis

Wyndham Lewis
Născut pe
Descrierea va fi adăugată în curând.
 

Beatrice Hastings

Beatrice Hastings
 

Raymond Radiguet

Raymond Radiguet

Raymond Radiguet (Saint-Maur-des-Fossés, 18 de junho de 1903 – Paris, 12 de dezembro de 1923) foi um escritor francês.

Radiguet nasceu em Saint-Maur, próximo a Paris, filho de um caricaturista. Em 1917 mudou-se para a cidade. Logo cedo, aos 15 anos de idade, abandonou completamente os estudos e Lycée Charlemagne para se dedicar ao jornalismo e literatura. Ele associou-se com o grupo modernista da época, criando amizade com Picasso, Max Jacob, Juan Gris e especialmente com Jean Cocteau, que tornou-se seu mentor e, de acordo com os boatos dessa época em Paris, era provavelmente seu amante. Radiguet também teve diversos relacionamentos bem documentados com mulheres. Uma anedota dita por Ernest Hemingway, que enfureceu Cocteau, com Radiguet (que era conhecido no círculo da literatura parisiense como "Monsieur Bébé") e a decadência dos lugares de encontros: "Bébé est vicieuse. Il aime les femmes." ("Bebê é depravada. Ele gosta de mulheres." [Note o uso do adjetivo feminino]). Radiguet, deduzia Hemingway, empregava sua sexualidade para melhorar sua carreira, sendo um escritor "que sabe como fazer sua carreira não apenas com uma caneta mas também com um seu lápis", uma obscena alusão fálica.

No começo de 1923, Radiguet publicou seu primeiro e mais famoso romance: O Diabo no Corpo. A história de uma jovem mulher casada que tinha um romance com um rapaz de dezesseis anos de idade enquanto seu marido lutava no fronte de guerra, o que provocou um escândalo no país que acabara de sair da Primeira Guerra Mundial. Embora Radiguet tenha negado, foi confirmado que a história foi em grande parte autobiográfica. Críticos, que inicialmente menosprezaram a intensa campanha publicitária para o lançamento do livro (algo normalmente não associado a trabalhos de mérito literários na época), finalmente ganharam simpatia pela qualidade da escrita sóbria e do estilo objetivo de Radiguet.

Seu segundo romance, Le bal du Comte d'Orgel, que também tratava sobre adultério, foi publicado apenas postumamente, em 1924. Aos 20 anos de idade, Radiguet morreu prematuramente de febre tifóide, que ele contraiu após uma viagem que teve com Cocteau. Em reação a sua morte Francis Poulenc escreveu: "Por dois dias eu fiquei incapaz de fazer qualquer coisa, eu estava tão atordoado" (Ivry 1996). Ao lado desses dois romances, os trabalhos de Radiguet incluem alguns poucos volumes de poesia e uma peça teatral.

Em 1947, Claude Autant-Lara lançou seu filme, Le diable au corps, basedo no romance de Radiguets, e estrelando Gérard Philipe. Por vir justamente após a Segunda Guerra Mundial, o filme causou controvérsia em sua volta. Entre outras versões cinemáticas das histórias de Radiguet, destaca-se uma adaptada por Marco Bellocchio, Il diavolo in corpo (1986), que se tornou notável como um dos primeiros filmes da atualidade a mostrar relações sexuais não simuladas.

Citește mai mult...
 

Beatrice Hastings

Beatrice Hastings
 

Alfred Richard Orage

Alfred Richard Orage (22 January 1873 – 6 November 1934) was a British influential figure in socialist politics and modernist culture, now best known for editing the magazine The New Age before the First World War. While he was working as a schoolteacher in Leeds he pursued various interests, including Plato, the Independent Labour Party and theosophy. In 1900, he met Holbrook Jackson and three years later they co-founded the Leeds Arts Club, which became a centre of modernist culture in Britain. After 1924, Orage went to France to work with George Gurdjieff and was then sent to the United States by Gurdjieff to raise funds and lecture. He translated several of Gurdjieff's works.

Citește mai mult...
 

Beatrice Hastings

Beatrice Hastings
 

Katherine Mansfield

Katherine Mansfield

Kathleen Mansfield Murry (născută Beauchamp la 14 octombrie 1888 la Wellington, Noua Zeelandă – d. 9 ianuarie 1923 la Fontainebleau, Franța) a fost nuvelistă și poetă neozeelandeză de limbă engleză, care a scris sub pseudonimul Katherine Mansfield.

Influențată de Anton Cehov, a scris o proză scurtă de atmosferă, explorând într-o tonalitate lirico-afectivă, impregnată de delicatețe adesea melancolică, universul infantil și cel feminin.

În 1918 s-a căsătorit cu scriitorul John Middleton Murry.

Citește mai mult...
 

Beatrice Hastings

Beatrice Hastings
 

Amedeo Modigliani

Amedeo Modigliani

Amedeo Modigliani (n. , Livorno, Regatul Italiei – d. , Paris, Franța) a fost un pictor și sculptor italian stabilit în Franța, reprezentant al Școlii Pariziene ("École de Paris"), evidențiat în scurta sa viață printr-o creație plină de eleganță și rafinament, care depășește granițele manierismului, având clare tangențe în modernism, expresionism și fauvism, respectiv cu largi amplitudini în arta figurativă.

În întreaga sa viață, Modigliani a fost în căutarea frumuseții perfecte, ușor abstracte, care să reprezinte sinteza idealului visat cu concretul, reprezentat de model. Tema preferată a tablourilor sale este omul, excelând astfel în reprezentarea nudurilor de femei, a portretelor prietenilor, dar și ale unor necunoscuți.

Citește mai mult...